cf. Քակտումն;
unravelling, solution, enodation.
Քակելն, իլն (ըստ ամենայն առման).
Զմահն համարեալ ո՛չ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն դժոխոց. (Նախ. յես.։)
Ի քակումն արիանոսաց հերձուածոյն. (Առ որս. ՟Ժ։)
Ի քակումն մահու։ Ընկերութեան քակումն։ Առաջի արկանէին առ ի քակումն Քրիստոսի։ Բազմութիւն քահանայապետից զքակումն հրէական կարդացն ցուցանէ։ Եւ բնաւին տանց քակումն. (Ճ. ՟Ա.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3. 28։ Երզն. մտթ.։ Մխ. դտ.։)
Տեսանէր զքակումն (այսինքն զցրումն) սիւնի գնդին. (Փարպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քակումն | քակմունք |
| accusatif | քակումն | քակմունս |
| génitif | քակման | քակմանց |
| locatif | քակման | քակմունս |
| datif | քակման | քակմանց |
| ablatif | քակմանէ | քակմանց |
| instrumental | քակմամբ | քակմամբք |