extremity;
tail;
— հանդերձի, train;
skirt.
ՏՈՒՏՆ եւ ՏՏՈՒՆ, տըտնոյ. κέρκος, οὑρά cauda πτερόν, πτερύγιον ala, pinna, pinnula եւ κράσπεδον fimbria, angulus ἁρχή initium, terminus, summa, summitas. Վերջք, սպառուած, ծայր երկայնեալ ի յետին մասունս իրաց եւ կենդանեաց։ Որպէս Ագի. ձետ. վերջ. թեւ.
Տուտն նորա քարշէր զերրորդ մասն աստեղաց։ Զգեա՛ զձեռն, եւ բուռն հար զտտանէ նորա։ Ոչ բարձցեն թեփ մի ի տտնոյ նորա.եւ այլն։
Ի տտունն (ձկան) ոտք իբրեւ զմարդոյ։ Իբրեւ զձկանց տտունս։ Սիրամարգն զտտունն բոլորակաբար շուրջ կացուցանէ զոսկէճաճանչն։ Զծերութեանն՝ օձ ի բաց մերկանայ զխորխն ի գագաթանէ գլխոյն մինչ ի տտունն։ Իժն զտտուն յոյժ շաչմամբ գնդաձեւ քարշելով. (Եւս. քր. ՟Ա։ Առ որս. ՟Է։ Փիլ. լին. ՟Ա. 33. եւ լիւս։)
Ի ծագ տտնոյն (օձի) զձեռն իւր կթարկառեալ. (Սարկ. լուս.։)
Ընդէ՞ր զսուտ մարգարէն տտուն կոչիցէ նոցա. (Ոսկ. ես.։)
Զգլուխն ասէ, եւ զտտունն (լս. ագի), որ է վերջն։ Իբրեւ օձի եւ զտտունն եհատ։ Զգլուխն ջախջախեաց զարմատն ամենայն չարեաց, եւ զտտունն եւս. (Գէ. ես.։)
Որպէս Դրօշակ հանդերձի. քղանցք. ծոպք. ծար. ուճ, փէշ, սալագ.
Ի տըտունս հանդերձից իւրեանց։ Ի վերայ ծոպից տտնոցն։ Բուռն եհար զտտնոյ կրկնոցի։ Եհատ զտտուն լօդկին։ Ի վերայ չորեցունց տտնոց հանդերձից քոց։ Զչորեցունց տըտնոց կապեալ անօթ ինչ իբրեւ կտաւոյ մեծի, եւ այլն։
Իսկ (Նիւս.)երգ.Զչորից տտնանցն։
կալեալ զմի տուտն փայտին ... կալաւ զտտանէ փայտին, զի երկայնասցի. (Ոսկիփոր. (որպէս ռմկ. ճոթ. ուճ)։)