hy    |   fr

Վայելչատեսակ

adj.

Վայելուչ տեսակաւ կամ տեսլեամբ. գեղեցիկ.

Այգին (նորոգեալ)՝ նոյնգունակ երեւի՝ զորօրինակ էր եւ յառաջագոյն, մանաւանդ թէ եւ՛ս փառաւորագոյն եւ վայելչատեսակ. (Աթ. ՟Թ։)

Ձիթենի որ յարակայ վայելչատեսակ ունի զտերեւն. (Պրոկղ. ի զքր.։)