hy    |   fr

Վայելչանք

s.

cf. Վայելչութիւն.

s.

Վայելչանալն, եւ վայելչութիւն.

Իբրեւ զթագաւոր ի մէջ ռամկաց պայծառացեալ ի վայելչանաց. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)

Եւ որքան այլ եւս ի նմա բնական բոլորակաձեւութեամբն բարեզարդութիւն վայելչանաց. (Պիտ.։)