sanctifying;
purifying, cleaning;
abstergent;
razor;
— ձեռաց, towel;
— բաժակի, the purificatory.
ἀγιαστικός sanctificus ἀγιάζων sanctificans Սրբօղ. մաքրօղ. սրբարար.
Մարիամ ծնաւ զսրբիչն աշխարհաց ի պղծութենէ. (Եփր. համաբ.։)
Եղիցին նոքա սրբեալք ճշմարտութեամբ. առաջին սրբիչքն օրինակօք էին, եւ ոչ ճշմարտութեամբ. (Խոսր.։)
Իւրոց գարշապարացն կոխելով զջուրսն սրբեաց, սրբիչ արար։ Էջ ի ջուրսն, եւ սրբիչ եւ նորոգիչ միանգամայն զջուրսն կացուցանէր. (Ագաթ.։)
Ջուրս սրբիչս բղխեաց. (Եփր. համաբ.։)
ՍՐԲԻՉ. գ. χυρόν culter tonsorius, novacula. Կտրոց վարսավիրայից. ածելի. ուստուրա.
Սրբիչ մի՛ ածցէ զգլխով իւրով։ Սուսեր յեսանաւոր սո՛ւր քան զսրբիչ վարսավիրայից. (Թուոց. ՟Զ. 5։ Եզեկ. ՟Ե. 1։)
Սրբիչ ի գլուխ նորա ոչ ել։ Մազ գլխոյ ոչ կարէ կալ առաջի սրբչի. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 23։ Ոսկ. ես.։)