s.

ill-will, malevolence, malignity.

s.

ἁγνωμοσύνη improbitas, perfidia κακοήθεια malignitas. Չարակամ գոլն. անզգամութիւն. չարութիւն.

Զարակամութեամբ ստութեամբ՝ առանց խորհելոյ՝ ամբաստանութիւն մատուցանել մեզ. (Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 6։)

Ի տեառնն երկայնմտութենէ, եւ ի ծառայիցն չարակամութենէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 37։)

Առ տկարութեա՞ն ինչ, թէ առ չարակամութեան։ Չարակամութեամբն առնել, եւ կամ ընդ խաղ. (Եզնիկ.։ Մխ. դտ.։)

Մի՛ կարծիս տալ ումեք չարակամութեան, եւ կամ գրգռութեան առ ոմանս։ Եւ է ոմն՝ եղբայրատեցութեան, իսկ միւսն՝ չարակամութեան. (Բրս. հց.) յն. համակրութիւն. προσπάθεια.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարակամութիւն չարակամութիւնք
accusatif չարակամութիւն չարակամութիւնս
génitif չարակամութեան չարակամութեանց
locatif չարակամութեան չարակամութիւնս
datif չարակամութեան չարակամութեանց
ablatif չարակամութենէ չարակամութեանց
instrumental չարակամութեամբ չարակամութեամբք