s.

wrong, affront, injury, offence, outrage;
blame, reproach, censure;
shame, dishonour, opprobrium, infamy, ignominy;
—նս դնել, գործել ումեք, to affront, to wrong, to insult, to disgrace, to dishonour, cf. Նախատեմ;
լինել — ազգաց, to become the scorn of nations;
բառնալ զ—նս, to wipe off the ignominy;
ի —նս քո, for thy shame.

որ եւ ՆԱԽԱՏԱՆՔ (յորմէ է եւ հոլովն). ὅνειδος, ὁνειδισμός , ὁνείδισμα opprobrium, probrum, vituperatio, convicium, ignominia. Նախատելն, մանաւանդ նախատիլն, եւ առարկայ կամ նիւթ նախատանաց. անարգանք. թշնամանք. պարսաւ. լուտանք. անարգութիւն. անպատուութիւն. ամօթահարութիւն. խայտառակութիւն.

Նախատինք նախատչաց քոց։ Բառնալ զնախատիսն իմ ի մարդկանէ։ Մի՛ երկնչիք ի նախատանաց մարդկան։ Դարձո՛ ի քէն զբանս նախատանաց։ Նախահանաց համբեր սիրտ իմ։ Եհան յինէն աստուած զնախատինս իմ։ Ոչ կարեմք առնել զայդ բան, քանզի նախատինք են մեզ։ Եդից նախատինս ի վերայ ամենայն Իսրայէլի։ Նախատինս դնէ մեզ զյանցանս օրինացն։ Նախատինս անզգամաց արարեր զիս։ Նախատինս ոչ առնու։ Եղեւ ինձ բան տեառն ի նախատինս եւ ի կատականս։ Լցցի նախատանօք.եւ այլն։

Եղէք մեզ նախատինք առ նոյն թշնամինսն. (Եղիշ. ՟Գ։)

Զո՞ր նախատինս ոչ նախատեն զիս. (Ճ. ՟Բ.։)