to insult, to injure, to offend, to outrage, to abuse, to load with injuries;
to reproach, to blame, to censure.
ὁνειδίζω exprobro, probrio affiio, vitupero, convicior, carpo. Սակս կանխաւ կամ յոյժ ատելոյն՝ թշնամանել. կամ իբր նեխեալ եւ հոտեալ ատել. անարգել. ընդ վայր հարկանել. ծանր բանիւք պարսաւանս դնել. մեղ ի վերայ դնել. լուտալ. հայհոյել. յամօթ առնել. յանդիմանել.
Ի նանիր նախատեցին զանձն իմ։ Նախատեցին զիս թշնամիք իմ զօրհանապազ, եւ գովիչք իմ ինեւ երդնուին։ Եթէ թշնամւոյն նախատեալ էր, համբերէի արդեօք։ Հատո՛ նախատինս, զոր նախատեցին զքեզ տէր։ Նախատել զաստուած կենդանի։ Նախատեաց զճակատս աստուծոյ կենդանւոյ.եւ այլն։
Զմեզ նախատէք մարմնոց ցաւովք. (Եղիշ. ՟Ը։)
Սամարացի եւ դիւահար կոչէին, նազովրեցի՛ նախատէին. (Բրսղ. մրկ.։)
Զբանս նախատողացն։ Նախատօղքն զգեցեալ էին զծիրանիս, եւ նա զվէրս. (Իսիւք.։)