natural bent, disposition, inclination, propension, proneness, tendency, taste;
յօժարութեամբ, willingly, voluntarily.
προαίρεσις, προθυμία, πρόθεσις praeelectio, promptitudo animi, propositum եւ այլն. Յօժարիլն. կամք. ըիտրութիւն. հաճութիւն. յարումն. բերումն. ցանկութիւն բարւոյ կամ չարի. փոյթ. դիմեցումն. հավէս,
Յօժարութիւն ոգւոյ։ Գնացին այր ըստ յօժարութեան սրտից իւրեանց ի չարիս։ Կատարեսցէ զյօժարութիւն սրտի իւրոյ.եւ այլն։
Ուր յօժարութիւնն է պատրաստ, խափանումն եւ ոչինչ. (Բրս. մկրտ.։)
Ամենայն յօժարութիւն՝ կամաւ, բայց ոչ ամենայն կամաւն՝ յօժարութեամբ. (Նիւս. բն.։)
Ոչ եւս ըստ կամաց, կամ յօժարութեան։ Յօժարութիւն եւ բնութիւն տալով նմա. (Կիւրղ. գանձ.։)
ՅՕԺԱՐՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Յօժարաբար. προθύμως, εὑθυμότερος, ἁσμένως . Տե՛ս (Գծ. ՟Բ. 41։ ՟Ի՟Դ. 10։ Հռ. ՟Ա. 15։ ՟Ա. Պետ. ՟Ե. 2։ ՟Բ. Մակ. ՟Զ. 28. եւ այլն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յօժարութիւն | յօժարութիւնք |
| accusatif | յօժարութիւն | յօժարութիւնս |
| génitif | յօժարութեան | յօժարութեանց |
| locatif | յօժարութեան | յօժարութիւնս |
| datif | յօժարութեան | յօժարութեանց |
| ablatif | յօժարութենէ | յօժարութեանց |
| instrumental | յօժարութեամբ | յօժարութեամբք |