hy    |   fr

Յօշումն, ման

s.

dismembering, dismemberment.

s.

Յօշելն, իլն. յօշատիլն. յօշոտութիւն.

Պատրա՛ստ եմ ի սուր, ի քերանս, ի յօշումն անդամոց. (Ճ. ՟Ա.։)

Պատճառ եղեալ նոցա Դիոնեսեայ յօշման. (Մագ. ՟Ի՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յօշումն յօշմունք
accusatif յօշումն յօշմունս
génitif յօշման յօշմանց
locatif յօշման յօշմունս
datif յօշման յօշմանց
ablatif յօշմանէ յօշմանց
instrumental յօշմամբ յօշմամբք