ՅՕԺԱՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ կամ ՅՕԺԱՐԵՄ. Հաւանեցուցանել. յորդորել. դրդել.
Զոր ոչ են կարող փոխարէն հատուցանել, բարի առնել յօժարեցուցանեմք. (Նիւս. բն.։)
Զմարդիկ ի կռապաշտութիւն յօժարեցուցանէին. (Կորիւն.։)
Յօժարեցուցանէր զնա՝ մերկանալ ի չարեաց. (Ոսկ. ես.։)
Իշխանութիւնքն բազում ինչ արտաքոյ կամացն Աստուծոյ յօժարեցուցանեն գործել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)
Յօժարեցին զարքայ՝ փոյթ առնել վասն պիտոյիցն այնոցիկ։ Եղբայրն սկսաւ յօժարել զծերն, եւ ասէ, ճաշակեսցե՛ս հա՛յր, զի քաղցրիկ է. (Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ե։)
ՅՕԺԱՐԵՄ, եցի. չ. cf. ՅՕԺԱՐԻՄ