knowledge, erudition, science.
ἑπιστήμη scientia, disciplina. Մակ՝ այսինքն ի վերայ կալն գիտելեաց. գիտութիւն. հասողութիւն. հմտութիւն. ուսումն. եւ Իրք ուսանելիք.
Մակացութիւն ենթակայումն է անձին. եւ զենթակայէ ասի զքերականութենէ։ Առաքինութիւն՝ չարութեան ներհական է, եւ մակացութիւն՝ անգիտութեան. (Արիստ. ստորոգ.։)
Մակացութիւն էակացն իմաստասիրութիւն է. (Սահմ. ՟Ա։)
Պղատոն զանհունսն ասէր թողուլ, քանզի ոչ գոյ լինել ի սոցանէ մակացութիւն. (Պորփ.։)
Քոյով իմաստասիրական մակացութեամբդ հրատարակել. (Մագ. ՟Խ՟Ե։)
Որ զնաւավարականն միայն ունիցի մակացութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մակացութիւն | մակացութիւնք |
| accusatif | մակացութիւն | մակացութիւնս |
| génitif | մակացութեան | մակացութեանց |
| locatif | մակացութեան | մակացութիւնս |
| datif | մակացութեան | մակացութեանց |
| ablatif | մակացութենէ | մակացութեանց |
| instrumental | մակացութեամբ | մակացութեամբք |