adjective, epithet, attribute, predicate.
Նոյն ընդ Մակադրական. ἑπίθετον adjectivum. որ առ մեօք Ածականի ասի՝ (հակադրեալ գոյականի) ըստ յն. վերադիր. եւ ըստ լտ. յաւելուածոյ.
Ենթանկեալ ընդ անուամբ եւ այսք, որք եւ սոքա տեսակք կոչին. իսկ, առասական, մակդիր, առինչունակ, եւ այլն. (Թր. քեր.։)
Գտանի գրեալ եւ Մակդրական։ cf. ՄԱԿԵՂՈՒՏ։