adverb.
ἑπίρρημα adverbim. Բառ ի վերայ բայից դնելի՝ յառաջոյ կամ զկնի. մասն բանի՝ յայտնիչ հանգամանաց գործոյն.
Յաղագս մակբայի։ Մակբա՛յ է մասն բանի անխաղաց, ստոր սայի ասացեալ կամ մա՛կասացեալ բայի։ Եւ մակբայիցս ոմանք պարզք են, եւ ոմանք ջոկադիրք. (Թր. քեր.։)
Իսկ մակբայդ կրկնաբայ ասի, կամ վերնաբայ ... (լաւ եւ յարի զկնի,) Մակբայ ի վերայ բայի ասացեալ. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)