wealthy, opulent, rich;
copious, rich, abundant, great, ample;
powerful, mighty, potent, grand, high;
master, lord, grand seigneur;
—ք քաղաքին, the first or most distinguished citizens of a town, the magnates, grandees, noblemen, nobility;
—ս ճեմել, to walk haughtily.
ἀδρός, αὑθέντης, πλούσιος petens, auctor, princeps, optimates, dives, abundans, copiosus. (լծ. թ. ջօխ, ջօգ եւ գօճա, խօճա ). Հարուստ կարողութեամբ, պատուով, կամ ընչիւք. առատ. առատացեալ, պերճ. բարգաւաճ. հզօր. մեծ. ազատ. աւագ. աւագանի. իշխան.
Ճոխք քաղաքին։ Ճոխք դադարէին ի խօսելոյ։ Զճոխս կորուսանել. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ. 6։ Յոբ. ՟Ի՟Թ. 9։ Իմ. ՟Ժ՟Բ. 6։)
Թագաւորք, եւ պատուական ճոխքն. (Պիտ.։ Մծբ. ՟Ե։)
Ճոխ իշխան արարից զքեզ. (Ճ. ՟Ա.։)
Ճոխից, եւ անազգեաց. (Արծր. ՟Դ. 11։)
Քահանայապետի ճոխի որդի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։)
Զվարդապետի ճոխի զկերպարանս ցուցանել. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Ա։)
Ճոխն աղքատանայ. (Ածաբ. ծն.։ Ժմ.։)
Ընդ աղքատին ճոխդ։ Միայնոյն եւ ճոխին եւ մեծի թագաւորի. (Ածաբ. մկրտ. եւ Ածաբ. ժղ.։)
Այն որ մեծատուն է եւ ճոխ՝ բնութեամբ աստուածութեան իւրոյ. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)
Ճոխոյ եւ աղքատի. (Լմբ. յովն.։)
Աղքատաց եւ ճոխաց. (Խոսր.։)
Առ երկայնմտութիւն ճոխ։ Ճոխ անտառաց. (Նար. ՟Խ՟Դ. եւ Նար. խչ.։)
Վասն ճոխ համբաւոյն յովհաննու. (Երզն. մտթ.։)
ՃՈԽ. cf. ՋՈԽ։