adj.

Որ ճոխ պտղաբերէ, կամ բուսուցանէ ճոխութեամբ.

Ամենայն հունձք (այս ինքն ամառն) պտղաճոխ՝ տերեւօք, եւ ամենայն աշուն պարարտացեալ պտղօք. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)