equitation.
Ձիավարութիւն. հեծելութիւն.
Ի զբօսանաց՝ ի ձիաւորութեանցն որսոյ։ Զնոյն ինքն զմարգարէն կառս ասէ իսրայէլի, եւ ձիաւորութիւն. (Նիւս. ի սքանչ. եւ Նիւս. երգ.։)
Որպէս թէ ոք ասէ, մարդկութիւն կամ ձիաւորութիւն. իսկ զմարդնն կամ զձին ոչ նշանակէ. (Երզն. քեր.։)
Ձիքն ի ձեռն ձիաւորութեանն հաճեցեալք եւ օգտեալք՝ վեհագոյնք լինիցին. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ձիաւորութիւն | ձիաւորութիւնք |
accusatif | ձիաւորութիւն | ձիաւորութիւնս |
génitif | ձիաւորութեան | ձիաւորութեանց |
locatif | ձիաւորութեան | ձիաւորութիւնս |
datif | ձիաւորութեան | ձիաւորութեանց |
ablatif | ձիաւորութենէ | ձիաւորութեանց |
instrumental | ձիաւորութեամբ | ձիաւորութեամբք |