vn.

cf. Ձիարկեմ.

ձ.

Հեծանել ի ձի. յերիվար աշտանակել. եւ Ձիաւորել (իրօք կամ նմանութեամբ)

Ձիաւորեալ ամենատէրն ի քեզ, կամ քեւ, կամ ի վերայ բուսաբեր արմատոյ (խաչի). (Նիւս. երգ.։ Նար. խչ.։ Շար.։)

Ձիաւորեալ (ոտիցն) բեւեռն, եւ սուրբ ձեռացն. (Ոսկիփոր.։)

Ոսն թագաւորական ունելով ախորժակս, եւ ձիաւորեալ. (Սարկ. քհ.։)

Գունդք մարտիրոսացն՝ ձիաւորեալքն հետեւակ. (Նար. ՟Լ՟Բ։)