s.

equitation.

s.

Ձիավարութիւն. հեծելութիւն.

Ի զբօսանաց՝ ի ձիաւորութեանցն որսոյ։ Զնոյն ինքն զմարգարէն կառս ասէ իսրայէլի, եւ ձիաւորութիւն. (Նիւս. ի սքանչ. եւ Նիւս. երգ.։)

Որպէս թէ ոք ասէ, մարդկութիւն կամ ձիաւորութիւն. իսկ զմարդնն կամ զձին ոչ նշանակէ. (Երզն. քեր.։)

Ձիքն ի ձեռն ձիաւորութեանն հաճեցեալք եւ օգտեալք՝ վեհագոյնք լինիցին. (Պղատ. եւթիփռոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ձիաւորութիւն ձիաւորութիւնք
accusatif ձիաւորութիւն ձիաւորութիւնս
génitif ձիաւորութեան ձիաւորութեանց
locatif ձիաւորութեան ձիաւորութիւնս
datif ձիաւորութեան ձիաւորութեանց
ablatif ձիաւորութենէ ձիաւորութեանց
instrumental ձիաւորութեամբ ձիաւորութեամբք