ԿԱՐԵԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συμπαθέω, οἱκτίζω commisereor, -resco adficior alius malis. կցորդ լինել կարեաց կամ կարօտութեան այլոց. Մխիթար կամ ցաւակից, եւ օգնական լինել. խղճալ, օգնել.
Ոչ ոք է որ կարեկից լինի քեզ։ Մանդ. (՟Ժ՟Զ։)
Կարեկից ցաւագնելոցն լինել՝ բուժելով յախտից. (Պիտ.։)
Արդեամբք եւ գործովք կարեկից լինելով առ ամենսեան. (Խոսր.։)
Կարեկից է բնութեանս։ Իրերաց կարեկից լինել, եւ զմիմեանց բեռն բառնալ. (Սարգ. յկ. ՟Գ։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Իսկ (Յհ. կթ.)
Զազգակիցս եւ զկարեկիցս, եւ զլծակից հարազատութիւն մարդկան. իմա՛ զկարեւոր ազգականս եւ զմերձաւորս՝ ի բնէ կարեկիցս։
Որ մարմնոյ են կարեկիցք. (Խոսր.։)