Ուր իցէ խռովութիւն. խռովիչ, եւ խռովեալ. անհանգիստ. ծփական.
Սատանայի խռովական իշխանութիւնն կործանէր. (Արշ.։)
զխռովական կեանս եւ զբազմալիս՝ ծովու նշանակէ անուամբ. (Լմբ. յայտն.։)
Երկարաւորացս սրտմտութիւն խռովական իմն է եւ անբան. (Եփր. աւետար.։)
Ի գռեհից եւ ի խռովական ամբոխէ փախչել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)
Մի՛ ապա լիցի ձեզ խռովականս ինչ առնել. (Յհ. կթ.։)