adj.

restless, unquiet, turbulent.

adj.

Սիրօղ խռովութեան. խռովարար.

Էր այր խռովասէր։ Խռովասէրք մանաւանդ քան խաղաղասէրք. (Արծր. ՟Դ. 7։ եւ ՟Գ. 2։)

Եւ ո՛չ ի խռովասէր մտաց անկալութիւն խաղաղութեան, Եղիշ. (՟Գ։ Յհ. կթ.։)