to join, to conjoin;
ի մի —, to unite in one;
— զզգաստութիւն պարկեշտութեան ընդ գեղոյ, to unite chastity with beauty;
to conjugate a verb.
ԼԾՈՐԴԵՄ ԼԾՈՐԴԻՄ, եցայ. Նոյն ընդ Լծել՝ ըստ ամենայն առման. իբր Կցորդել.
Հասարակաց համախնդութեամբ լծորդելով առաքելական գրոց։ Որով երկիր երկնայնոցն լծորդի։ Մխիթարութիւն, որոյ ոչ ուրախութիւն մարմնաւոր լծորդի. (Սհկ. կթ. արմաւ.։ Շ. բարձր.։ Լմբ. ստիպ.։)
Կամ ըստ քերականաց՝ Դնիլ տառից փոխան իրերաց.
Նոյնպէս լծորդին շա եւ սէ. որպէս՝ անգոսնեացն, եւ անգուշեաց. որպէս թարշիչ նոցա, եւ մեզ թարիս. (Երզն. քեր.։)