adj.

tongue-tied, stuttering, stammering, that speaks thick.

adj.

ψελλίεων, ψελλός balbutiens, balbus Թլուատ. կակազ. քաղթնատ. գնչու.

Լեզուք թոթովք. (Ես. ՟Լ՟Բ. 4։)

Զօրէն քաղթնատաց թոթով բարբառք. (Փիլ. լիւս.։)

Եւ պարզ լիցի լեզու թոթով։ Թոթով լեզուաւն յաղթէր կորովաբանիցն. (Ոսկ. ես.։ եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Ի ձեռն թոթով ծանրախօսին. (Եփր. ծն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թոթովախօս

Թոթովեմ, եցի

Թոթովութիւն, ութեան

Voir tout