cf. Ընդդիմակայութիւն.
Դիմակայութեամբ եւ դիմայարակայութեամբ եղծին զմտացածին բանս նոցա. (Տօնակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնք |
accusatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնս |
génitif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց |
locatif | դիմակայութեան | դիմակայութիւնս |
datif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց |
ablatif | դիմակայութենէ | դիմակայութեանց |
instrumental | դիմակայութեամբ | դիմակայութեամբք |