ԴԻԱԿՈՅՏ ԴԻԱԿՈՒՏԵԱԼ. Դիակնացեալ եւ կուտեալ դի ի վերայ դիոց.
Սատակումն դիակոյտ բազմութեան. (Յհ. կթ.։)
Գէշ եղեալ եւ դիակոյտ ապականութեամբ. (Վրդն. ծն.։)
Ի դիակուտեալ մարմինս նոցա գթելով։ Ի փախստենէ սրոյն ի դիակուտեալ մարմինսն գլորելով. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)