adj.

that strips dead bodies.

adj.

ԴԻԱԿԱՊՈՒՏ τυμβωρύχος busta eruens, spoliator mortuorum, vespillator որ եւ Դիակողոպուտ, Դիազերծ. Կապտօղ եւ կողոպտօղ զմեռեալս՝ ի բացի եւ ի գերեզմանի.

Դիակապուտս առաքէ տիկինն յետ յաղթութեանն. (Խոր. ՟Ա. 14։)

Դիակապուտ դառնային. աստուծոյ կապտելով յետ մարտի. (Եղիշ. ՟Գ։)

Զդիակապուտսն զգերեզմանակրկիտս պատժէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)