inglorious state, abject condition, vileness, baseness.
ἁδοξία. ignominia, dedecus, vilitas. Պակասութիւն փառաց. անշքութիւն. անպատուութիւն. անարգութիւն. նուաստութիւն. խոնարհութիւն.
Ելեալ աղքատութիւն եւ անփառութիւն, մեծութիւն եւ փառք զհետ մատնեն։ Ի փառասիրութենէ թեւակոխեն յանփառութիւն. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. ել.։)
Դարձուցանէ զփառս յանփառութիւն։ Սնափառութեանն (ընդդէմ դնել) զանփառութիւն. (Յճխ. ՟Է. ՟Ի՟Գ։)
Անփառութիւն նորա՝ մեզ փառք. (Աթ. ՟Ա։)
Տուեալ սմա փառս եւ բարձրութիւն՝ լուծումն է մարմնոյ անփառութեան. Կիւրղ. գանձ.։ Նախ քան զմահուն մեռելութիւն՝ անփառութեամբ յաթոռոյն ի վայր կործանեալ. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Ոմն խորշեալ երկնչի, զի մի՛ անկցի յանփառութիւն ինչ. (Նիւս. բն.։)
Լի է անփառութեամբն. զի ցանկալ փառաց անփառութիւն է. եւ փառք ճշմարիտ՝ որ զփառս արհամարհէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
Սկիզբն անփառութեան՝ պահպանութիւն բերանոյ, եւ անպատուութեան սիրողութիւն. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անփառութիւն | անփառութիւնք |
| accusatif | անփառութիւն | անփառութիւնս |
| génitif | անփառութեան | անփառութեանց |
| locatif | անփառութեան | անփառութիւնս |
| datif | անփառութեան | անփառութեանց |
| ablatif | անփառութենէ | անփառութեանց |
| instrumental | անփառութեամբ | անփառութեամբք |