ԱՆՑԱՍՄՆՈՒԹԻՒՆ (որ հնչի՝ ԱՆՑԱՍԸՄՆՈՒԹԻՒՆ) Անցասումն գոլ. անբարկացողութիւն. հեզութիւն.
Տե՛ս զանցասըմնութիւն աւետարանչին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անցասմնութիւն | անցասմնութիւնք | 
| accusatif | անցասմնութիւն | անցասմնութիւնս | 
| génitif | անցասմնութեան | անցասմնութեանց | 
| locatif | անցասմնութեան | անցասմնութիւնս | 
| datif | անցասմնութեան | անցասմնութեանց | 
| ablatif | անցասմնութենէ | անցասմնութեանց | 
| instrumental | անցասմնութեամբ | անցասմնութեամբք |