adj.

unformed.

adj.

ἁσχημάτιτος. figura vel forma carens. Անբաժ ամենեւին ի նիւթական ձեւոյ եւ ի կերպարանաց մարմնոյ.

Անձեւն եւ անշօշափելին. (Առ որս. ՟Է։)

Անշօշափելւոյ եւ անձեւին Աստուծոյ։ Յանձեւսն իմացութիւնս. (Դիոն.։)

Անտեսիդ տեսիլ, եւ անձեւիդ կերպարան. (Շ. գանձ վրդվռ.։)

Անփոփոխելի պատկեր՝ ի մեր կերպարանութեան՝ անձեւ էութեանն Հօր. (Լծ. ածաբ.։)

Զանձեւն տե՛ս, եւ զանտանելին ծանի՛ր. (ՃՃ.։)

Անձեւ անորակ. (Սկեւռ. աղղ։)

Կամ չեւ եւս ձեւացեալ. ձեւանալի այլով իւիք. կամ անձեւ ըստ ինքեան. ἁσχήματος. nonfiguratus.

Նախաստեղծեալն լոյս անձեւ գոլով՝ ձեւացաւ ի չորրորդում աւուրն յարեգակն եւ ի լուսին եւ յաստեղս. (Մաքս.։)

Նոյն իսկ է լոյսն, թէեւ յայնժամ անձեւ էր. (Դիոն.։)

Անձեւ նրբութիւն հրոյն՝ ձեւոյն երկաթոյն քանակի. (Ոսկիփոր.։)

Ոչ ձեւացեալ ի ցոյցս մարդկան. անկեղծ. անպաճոյճ. non fucatus.

Հերացն կտրել ցուցանէ զմաքուր եւ անձեւ կեանսն. (Դիոն.։)

Տձեւ. տգեղ. անշուք. անշնորհ. անվայելուչ. անյարմար. անպատեհ. յոռի. պիչիմսիզ. եօրտամսըզ. պէդ. ἁσχήμονος. deformis, tuepis.

Զի եւ ոչ ծածկէին զիւրեանց զամօթն, եւ զանձեւ տեսութիւնն. (Բրս. բարկ.։)

Անձեւ խայտառակութեամբ յայտնապէս պատկառեցուցանել. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Պա՛րտ է այսպիսեացս անձեւ հարցմանց ոչ առնել սկիզբն. (Պրպմ. ՟Ի՟Է։)

Յանտպաւորական նմանութեան անձեւ օրինակաց. (Նար. ՟Հ՟Դ։)

Անձեւն անդէմ է։ Անձեւն եւ անդէմն եւ անկերպարանն. (Խոսրովիկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անձեւանամ, ացայ

Voir tout