vn.

to desire, to wish;
to aspire to, to sigh for, to long for.

cf. ԱՆՁԿԱՆԱՄ.

Անձկամ եւ ոչ տեսանեմ. (Նար. ՟Ի՟Ը։)

Գթալն սրտին է, եւ անձկալն՝ հոգւոյն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ամ, ացի

Voix Active

Indicatif
Présent
ես անձկամ
դու անձկաս
նա անձկայ
մեք անձկամք
դուք անձկայք
նոքա անձկան
Imparfait
ես անձկայի
դու անձկայիր
նա անձկայր
մեք անձկայաք
դուք անձկայիք
նոքա անձկային
Aoriste
ես անձկացի
դու անձկացեր
նա անձկաց
մեք անձկացաք
դուք անձկացէք
նոքա անձկացին
Subjonctif
Présent
ես անձկայցեմ
դու անձկայցես
նա անձկայցէ
մեք անձկայցեմք
դուք անձկայցէք
նոքա անձկայցեն
Aoriste
ես անձկացից
դու անձկասցես
նա անձկասցէ
մեք անձկասցուք
դուք անձկասջիք
նոքա անձկասցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ անձկար
դուք մի՛ անձկայք
Impératif
դու անձկա՛
դուք անձկացէ՛ք
Exhortatif (thème du passé)
դու անձկասջի՛ր
դուք անձկասջի՛ք