cf. Աճումն.
cf. ԱՃՈՒՄՆ. αὕξησις accretio, augmentum
Է ներհական աճելութեան՝ նուազութիւն. (Արիստ. շարժ.։)
Ի զարգացումն աճելութեան հասեալ։ Աճելութիւն ծննդոց երկրի. (Յհ. կթ.։)
Եւ ոչ ըստ անդադար խառնիցն զբազմութեանն առնու աճելութիւն. (Պիտ.։)
Առանձնականք ի ծննդոց աճելութենէ։ Անպակաս աճելութիւն լրման թերութեան։ Զպակասն աճելութեան յարմարական դրութեանդ աղերսեմ շնորհել. (Նար. ՟Զ. եւ Նար. կուս. եւ Նար. յիշ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աճելութիւն | աճելութիւնք |
| accusatif | աճելութիւն | աճելութիւնս |
| génitif | աճելութեան | աճելութեանց |
| locatif | աճելութեան | աճելութիւնս |
| datif | աճելութեան | աճելութեանց |
| ablatif | աճելութենէ | աճելութեանց |
| instrumental | աճելութեամբ | աճելութեամբք |