Your research : 2 Results for հ

Entries' title containing հ : 9186 Results

Հողազանգուած

adj.

kneaded or formed of earth, earthly, terrestrial.


Հողաթաւալ

adj.

rolling on the earth, or in the dust;

fig.

mundane, worldly.


Հողաթափ, ից

s.

slipper;
pump;
list-shoe.


Հողախառն

adj.

mixed with earth;
earthy.


Հողախշտի

cf. Գետնախշտի;
հանգիստ, resting place in earth, grave, sepulchre, tomb.


Հողածին

cf. Հողածնեալ.


Հողածնեալ

adj.

earth-born.


Հողածուխ

s.

turf, peat.


Հողակալ, աց

s.

land-holder.


Հողակեր, աց

adj.

earth-eating, feeding on earth.


Հողակերտ

adj.

made of earth, earthen.


Հողակոյտ

cf. Հողաբլուր.


Հողակոյտ բլուր

cf. Հողաբլուր.


Հողակոշտ

s.

clod of earth, glebe.


Հողահարկ

s.

land-tax.


Հողահեղձ

adj.

smothered by the earth.


Հողահերձ

adj.

quite full of earth;
earth-cleaving.


Հողահմայ

s.

geomancer.


Հողահմայութիւն, ութեան

s.

geomancy.


Հողամաղ, ի

s. zool.

diver, coot;
cormorant;

s.

—ք, dust;
atom, corpuscle, mote.


Հողամասն

cf. Հողահարկ.


Հողային

cf. Հողեղէն;

chem.

humic;
որդն —, earth-worm, mawworm.


Հողանամ, ացայ

va.

to be reduced to earth, to return to dust.


Հողանիւթ

cf. Հողանիւթեայ.


Հողանիւթեայ

adj.

cf. Հողեղէն;

s.

vegetable mould, mould, soil, humus.


Հողանման

adj.

like earth, earthy.


Հողապատեան

adj.

covered or surrounded with earth.


Հողասէր

adj.

fond of earthly life.


Հողաստեղծ

adj.

earth-created.


Հողավաստակ

cf. Հողագործ.


Հողատէր

cf. Հողակալ.


Հողացուցանեմ, ուցի

va.

to reduce or change to earth;
քաղաք —ուցեալ, a city built on a hill.


Հողաքար

s.

tufa.


Հողեալ

adj.

overthrown, fallen to the earth.


Հողեղէն, ղինի, նաց

adj.

earthen;
terrestrial, earthly.


Հողմ, ոց

s.

wind;
air;
չորք —ք, the four winds, four quarters of heaven;

med.

—ք, jaundice;
— շրջանաւոր, monsoon;
—ք տարեւորք, կանոնաւորք, the trade-winds;
հարուած, բաղխիւն —ոյ, gust of wind;
gale;
cf. Ընթացք;
թեթեւ, քաղցր, զովարար, յաջող, անհաստատ —, light or gentle breeze;
soft, fresh, fair, changing wind;
ցըրտաշունչ, կատաղի, մոլեգին, մրրկալից, սաստկաշունչ, ուժգին, ահեղագոչ —, cold, angry or raging, furious, stormy, impetuous, violent, roaring wind;
ի թեւս —ոյ, on the wings of the wind;
— շնչէ, մռնչէ, փոխի, դադարէ, the wind blows, roars, changes, calms or falls;
— գոյ, it is windy, gusty;
— ելանէ, the wind is rising;
հակառակ է —, the wind is contrary;
ընդդէմ —ոյ նաւարկել, to sail against the wind, or in the wind's eye, to sail with a head wind, to haul the wind;
յաջողակ —ով նաւարկել, to sail before the wind, to be to leeward, to have a fair wind, a wind right aft, to scud;

fig.

to prosper;
տալ —ոյ զառագաստս, to unfurl the sails, to spread the canvass;
— աջողակ ուռնոյր՝ լնոյր զառագաստս մեր, a favourable wind filled our sails;
տալ —ոյ, to throw to the winds;
շրջել յամենայն —ոյ, to turn with every wind (of fortune), to be a weather-cock, a time-server;
զ—ս արածել, to feed on air, to cherish vain hopes, to build castles in the air;
ջանալ —ոյ, to labour or strive in vain, to lose one's pains;
գնալ զ—ով, to vanish to dissolve into air, to disappear;
զ—ս ժառանգել, to be reduced to one's last shifts, on one's last legs, to amuse oneself with idle expectations, to buoy oneself up with vain hopes;
ըստ շնչելոյ —ոց եւ վարելոյ ալեաց, at the mercy of the winds and waves;
մարգարէքն մեր էին ի —, our prophets prophesied to the wind.


Հողմաբեր, ից, աց

adj.

bringing, causing or producing wind.


Հողմագիր

s.

anemographer.


Հողմագուշակ

adj.

weather-wise.


Հողմագրութիւն, ութեան

s.

anemography.


Հողմադէտ

s.

weather-spy.


Հողմադիտակ

s.

anemoscope.


Հողմախաղաղ

adj.

sheltered, secure from winds;
tranquil, calm, peaceful.


Հողմախառն

adj.

accompanied with wind.


Հողմածաղիկ

bot. s.

windflower, anemone;
cf. Պուտ;
cf. Փեննայ.


Հողմածին

adj.

wind hearing.


Հողմակոծ

adj.

storm-beaten, agitated by the wind;
squally, tempestuous;
— առնել, to agitate with wind.


Հողմակոծիմ, եցայ

vn.

to be agitated, tossed, troubled by the wind;
to hull or float at the mercy of the winds;

fig.

to fluctuate, to waver, to be irresolute or wavering, bewildered, in doubt.


Հողմակոծութիւն, ութեան

s.

storm of wind, squall, tempest;

fig.

agitation, trouble.


Հողմահար, ի, աց

adj.

weather-beaten tempest tossed;

s.

fan;
cf. Ճանճվան;
հրացան, air-gun.


Definitions containing the research հ : 1367 Results