adj.

Saviour's, Redeemer's.

adj.

սեպհական փրկչի, եւ փրկութեան կամ փրկագործութեան.

Ուսուցանէ մեզ եւ փրկչական բանն։ Ի փրկչական վարդապետութիւնն Քրիստոսի. (Բրս. ապաշխ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։)

Մարմին տէրունական, եւ արիւն փրկչական։ Ապաւէն ցուցաւ մեզ Սուրբ խաչն փրկչական. (Ժմ.։ Շար.։)

Զփրկչական զմարմինն. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Ըզկենդանադրութիւն փրկչական պատկերին. (Խոր. ՟Բ. 29։)

Օրհնեալ ես փայտ սուրբ փրկչական։ Փրկչականն պատուիրան յանձին բերեալ կրէր. (Շ. բարձր.։ նար. ՟Հ՟Է։ Վրք. հց. ՟Ի։)