cf. Փրկութիւն.
cf. ՓՐԿՈՒԹԻՒՆ.
Այլ ոչինչ ինքեանց ունել զկատարելագոյն զօրութիւն առ փրկումն հօտին։ Հոգալոյ զփրկումն հոգւոյս իմոյ. (Նանայ.։ Ուռպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փրկումն | փրկմունք |
| accusatif | փրկումն | փրկմունս |
| génitif | փրկման | փրկմանց |
| locatif | փրկման | փրկմունս |
| datif | փրկման | փրկմանց |
| ablatif | փրկմանէ | փրկմանց |
| instrumental | փրկմամբ | փրկմամբք |