to laud, to praise, to glorify.
δοξολογέω laudibus celebro, glorifico. Փառաւորել բանիւ. բանս փառաւորութեան վերառաքել. փառատրել. օրհնել. գովել. բարեբանել. մեծացուցանել. (ասի զԱստուծոյ, եւս եւ յետ նորա զաստուածնէ. )
Զոր փառաբանեն ի բարձունս իմանալի զօրութիւնքն։ Որով յաւէտ փառաբանի երրորդութիւնն անճառելի։ Մշտամռունչ փառաբանեալ՝ զերրորդութիւնն ամենօրհնեալ. (Շար.։ Ժմ.։ Շ. վիպ.։)
Որ ի կուսական դասակցութեանց եւ ի սրբոց ճգնաւորաց փառաբանիս սրբուհի։ Որ ի վեցթեւեան սրովբէից եւ ի բազմաչեայ քրովբէից փառաբանիս երգով աստուածածին. (Շար.։)
Փառաբանողոց երկնագումար խմբից երգակցեալ. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
Ոչ ոք ի մարգարէից փառաբանեցաւ երբէք ձայնիւ հրեշտակաց. (Կիւրղ. ծն. քրիստոսի.։)
Գտանի եւ ըստ հոմաձայնութեան յն. δοξάζω . Նիւթապէս թարգմանեալ՝ որպէս Կարծել համարել ստուգութեամբ, վարկանել, դատել. զի տօ՛քսա, է փառք, եւ վարկ, կարծիք.
Եթէ ախորժեսցուք ուղղակի փառաբանել, կարեւոր է ասել, թէ ո՛չ յետոյ Աստուծոյ լինելն հայր, այլ էր միշտ հայր. (Կիւրղ. գանձ.։)