to bless, to shower down or bestow blessings on;
to bless, to consecrate, to offer;
to bless, to glorify, to sing hymns, to praise;
to bless, to prosper, to speed;
to salute, to greet;
to curse, to blaspheme;
— զսեղան, to say grace, to ask a blessing;
— զոք յերեսս, to curse a person to his face;
ո՞չ օրհնեցի զքեզ, didnt I curse you nicely ?
εὑλογέω benedico. Բարեբանիլ. գովել. մաղթել կամ կամիլ ումեք զբարիս. սուրբ եւ նուիրական համարել կամ առնել. ուստի՝ Օրհնել աստուծոյ զարարածս՝ է բարիս խոստանալ եւ շնորհել, եւ սրբել զնոսա.
Օհնեաց զնոսա աստուած, եւ ասէ, աճեցէ՛ք եւ բազմացարու՛ք։ Օրհնեաց աստուած զօրն եօթներորդ, եւ սրբեաց զնա։ Օրհնեցից զքեզ, եւ եղիցիս օրհնեալ։ Օրհնեցից զօրհնիչս քո։ Այո՛ օրհնելով օրհնեցից զքեզ.եւ այլն։
ՕՐՀՆԵԼ ԶԱՍՏՈՒԱԾ՝ է Փառս եւ գովութիւնս տալ նմա, եւ Գովաբանել կամ երգանել. որ եւ ասին ի յն. լտ. εὑλογέω benedico αἱνέω laudo ὐμνέω, ἁνυμνέω hymnum dico, cantu celebro ᾅδω cano, canto.
Օրհնեա՛ անձն իմ զտէր։ Օրնեցէք մանկունք զտէր, Երկիր պագի տեառն, եւ օրհնեցի զտէր աստուած տեառն իմոյ աբրաամու։ Ի մէջ եկեղեցւոյ օրհնեցից զքեզ։ Օրհնեսցու՛ք զտէր, զի փառօք է փառաւորեալ.եւ այլն։
որ օրհնես զայնոսիկ, որք օրհնեն զքեզ տէր. (Պտրգ.։)
ՕՐՀՆԵԼ ՄԱՐԴՈՅ ԶՄԱՐԴ՝ է Մաղթել բարիս, եւ բարիհամբաւել. եւ այլն.
Կերայց. եւ օրհնեսցէ զքեզանձն իմ։ Օրհնեցից զքեզ առաջի տեառն։ Օրհնեաց զնա, եւ ասէ, ահա հոտ որդւոյ իմոյ իբրեւ զհոտ անդոյ, զոր օրհնեաց տէր. եւ այլն։ Եւ ոչ քառասուն լեզու բաւական էր. զայնչափ արանց առաքինութիւն օրհնել. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
ՕՐՀՆԵԼ. εὑλογέω benedico. Յեկեղեցական իրս վարի ստէպ եւ իբր Սրբագործել. սրբել, նուիրել աստուծոյ, ձեռնադրել եւ այլ զոր օրինակ.
օրհնել զեկեղեցի, զխաչ, զսեղա, զնշխար, զբաժակ տեառն.եւ այլն։
Առեալ զհացն՝ օրհնեաց. եւ օրհնելն՝ զհոգին սուրբ ալ ի նմա, զի զհացին միուիւն յորդին աստուծոյ հրաշագործեսցէ (հոգին՝ որպէս յարգանդի կուսին). (Խոսր. պտրգ.։)
Ամբարձեալ զձեռս իւր օրհնեաց զնոսա։ Եւ եղեւ յօրհնեալն նորա զնոսա՝ մեկնեցաւ ի նոցանէ, եւ վերանայր յերկինս. (Ղկ. ՟Ի՟Դ. 50։)
Եդ ի վերայ գլխոց նոցա զձեռն իւր՝ յօրհնել բանիւ զնոսա. (Շ. խոստ.։)
ՕՐՀՆԵԼ, հեգնաբար, է Անիծանել, հայհոյել. փայ տալ.
Յերեսսիսկ օրհնիցէ զքեզ։ Օրհնեցեր զաստուած եւ զարքայ. օրհնեաց նաբովթ զաստուած եւ զարքայ. (Յոբ. ՟Ա. 11։ ՟Բ. 5։ ՟Գ. Թագ.։ ՟Ի՟Ա. 10։ 13։)
Եթէ ոչ յերեսս իսկ օրհնեսցէ զքեզ. փոխանակ ասելոյ, թէ անիծեալ իցէ. (Սեբեր. ՟Դ։)
ՕՐՀՆԻԼ. յն. ոճով, որպէս Ընդունե զօրհնութիւն.
Զօրհնութիւնն ընդ ամենեսին օրհնեցար ... զիա՞րդ չհաղորդեսցիս սեղանոյն. (Ոսկ. եփես.։)
Առաւել են օրհնութիւնքն՝ զոր օրհնեցի ես զքեզ, քան զայն օրհնութիւնսն՝ զոր օրհեցի ես օրհնեցայց. (Եփր. ծն.։)