displeased, discontent, crabbed, cross, sulky, morose, surly, peevish, pouting.
δυσάρεστος morosus. Որ ոչ դիւրաւ հաճի ընդ իրս. տժգոհ.
Ամենեւին իսկ տհաճ է ազգ մարդկան, եւ տրտնջող եւ քրթմնջող։ Զհիւանդս չարախտս տհաճս առ աղբիւր ջուրց տանիցի. (Ոսկ. ես.։)
ՏՀԱՃ ԼԻՆԵԼ. որ եւ ՏՀԱՃԵՄ, ՏՀԱՃԻՄ. δυσαρεστέω improbo κατηγορέω accuso. Չհաճիլ. չհաւանիլ. դժկամիլ. տհաճիլ.
Տհաճ լինի, դարձուցանէ զերեսս. (Սիր. նոր. ՟Ի՟Ա. 18։ (հինն. Չթուեցաւ նմա հաճոյ։))
Եւ ոչ ի վերայ միոյ տհաճեղեալ։ Երեւեցաւ տհաճ լինել վասն առաջնոյն կանանց։ Գիտակցեալ՝՝ թէ տհաճ է (կամ տհաճէ) ընդ բնակիչս աշխարհին հայրն. (Փիլ. լին.։)
Զբազումս իսկ տեսանեմ, զի տհաճին (կամ տհա՛ճ են) ընդ աստուծոյ երկայնամտութիւնն. (Ոսկ. եփես.։)