throwing down, overturning, subversion, ruin, fall;
rolling;
declension.
Տապալելն եւ տապալիլն՝ ըստ ամենայն նշ.
Կարծրագոյն գտար առ ի տապալումն աւերածոյ։ Հիմնաշարժ տապալմամբ։ Զբարձրաբերձ շինուածոցն տապալմունս։ Ի տանցն տապալմունս. (Անան. եկեղ.։ Արծր. ՟Դ. 4։ Պիտ.։ Փիլ. լին.։)
ՏԱՊԱԼՈՒՄՆ, ըստ քերականաց. որպէս Հոլովումն անուանց, եւ խոնարհումն բայից.
Հա՛րկ է զմենայն բան բացերեւական նարտաբայէ, գոլ, կամ ի տապալմանէ. (Պերիարմ. ՟Բ։)
Ոչ եւս է՛ն առատրեսցի, որ է բայ, կամ եղիցին՝ որ է տապալումն բայի. (Անյաղթ պերիարմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տապալումն | տապալմունք |
| accusatif | տապալումն | տապալմունս |
| génitif | տապալման | տապալմանց |
| locatif | տապալման | տապալմունս |
| datif | տապալման | տապալմանց |
| ablatif | տապալմանէ | տապալմանց |
| instrumental | տապալմամբ | տապալմամբք |