cf. Տապագին.
καύσων, συγκαίων urens, comburens. Խառն տապով. տապագին. տօթագին. տոչորիչ.
Իբրեւ հողմ տապախառն։ Հողմոյ խորշակի տապախառնի. (Երեմ. ՟Ժ՟Ը. 17։ Յովհ. ՟Դ. 8։)
Հուր տապախառն տենդոյ։ Ջերմ եւ տենդ տապախառն։ Բորբոքեալ տապախառն բոցով։ Ի տապախառն բոցոյն. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 8։ Վեցօր. ՟Ե։ Արծր. ՟Գ. 14։ Ճ. ՟Ա.։)
Յորժամ ի հրացայտ տապախառն ճառագայթիցն բորբոքմանէն տոչորին բնութիւնք. (Գանձ.։)
Յաւուրս տապախառն ծագման (արեւու) ... Վախճանէին ի տապախառն օդոց. (Ղեւոնդ.։)
Կամ որպէս մ.
Յորժամ հրացայտ եւ տապախառն բորբոքեալ տոչորին բնութիւնքս. (Մեսր.։)