adj.

beating down, overthrowing, ruining.

adj.

Որ տապալէ. տապալօղ.

Հեղեղ հիմն ի վեր տապալիչ։ Չարին արմատոյ տապալիչ տապարք. (Արծր. ՟Գ. 9։ Շ. տաղ.։)