progress;
increase.
Գերաճումն. յառաջադիմութիւն. զարգացումն.
Ո՛վ հանդարտութիւն՝ վերաճումն կրօնաւորի. (Վրք. հց. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վերաճումն | վերաճմունք |
| accusatif | վերաճումն | վերաճմունս |
| génitif | վերաճման | վերաճմանց |
| locatif | վերաճման | վերաճմունս |
| datif | վերաճման | վերաճմանց |
| ablatif | վերաճմանէ | վերաճմանց |
| instrumental | վերաճմամբ | վերաճմամբք |