hy    |   fr

Վեհինաճեմ

adj.

endowed with supernatural excellence, most glorious.

adj.

Ճեմարան վեհին. կամ զգեցեալ որպէս ճամուկ զփառս վերինս.

Տիրամայր, հուպ երրակին, լոյս գերազանց, լուսոյն արփի վեհինաճեմ (կամ վեհիցնաճեմ). (Նար. տաղ.։)