cf. ՍՓՐԻԴ. σπυρίς, σπυρίδιον.
Սփիւրիդս առնէր։ Սփիւրիդիցն իմոց։ Եհան յիւրոց սփիւրիդիցն. (Վրք. հց. ձ։)
Ոմն սփիւրիդս առնէ. (Եղիշ. երէց.։)
Զառաջին նշանին մոռանային զսակառիսն, որպէս յետոյ զսփիւրիդսն։ Բարձին զնշխարս կոտորոցն եօթն սփիւրիդս լի. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 24. 28։)