to put on an apron, to gird oneself with a cloth;
to put on, or to wear a dressing-gown;
քուրձս —, to clothe oneself in sack-cloth or hair-cloth.
περιζώννυμι, διαζώννυμι praecingo. (ի յն. օսֆի՛ս, մէջք. եւ հյ. ածանիլ) Ածել ընդ մէջ, կամ զմիջով պատել.
Առեալ ղենջեակ մի՝ սփածաւ. եւ սրբէր ղենջեկաւն՝ զոր սփածեալ էր։ Սփածցին քուրձս. (Յհ. ՟Ժ՟Գ. 4. 5։ Եզեկ. ՟Է. 18։)
Սփածանելով լուաց զոտս աշակերտացն. (Իգն.։)
Ի բաց դնելով զհանդերձն՝ ըսփածանիւր ղենջեակ. (Գանձ.։)
Ի նոր ձորձոյ աւազանին՝ սփածայ (կամ սփածեայ) զմեղաց կապերտըն հին. (Յիսուս որդի.։)
Տերեւով սփածան ... թուզ պատահեցաւ, որով սփածաւ. (Գանձ.։)
Եւ Արկանել զանձամբ. զգեցեալ ունել.
Թէպէտ եւ թագաւոր էր, դողայր եւ սարսէր ի մարգարէէն, որ զմաշկեակն եւեթ սփածեալ էր. (յն. ունէր) (Ոսկ. մ. ՟Ա. 24։)