Սրտնիմ, եցայ

ձ.

ՍՐՏՆԻՄ որ եւ ՍՐՏՆՈՒԼ. Սրամտիլ. սրտնեղիլ. դժկամակիլ.

Պատրուակաւ ասացաւ. վասն որոյ սրտնեցաք, եւ բացայայտեցաք զառ ի քէն ծածկեալն։ Դաւիթ սրտնեալ ի վերայ նաբաղայ՝ խորհէր ի սպտնութիւն։ Ի հիւանդանալոյ, ի սրտնելոյ. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. ժղ.։)