adj.

flying swiftly.

adj.

Սո՛ւր ի թռիչս. որ սրանայ ի թռչելն. արագաթռիչ. սրաթեւ. սրընթաց.

Սրաթռիչ եղեւ հոգի նորա։ Սրաթռիչ լինելով ի լուսեղէն երամսն. (Զքր. կթ.։ Մաշտ.։)

Սրաթռիչ լինէր ընդ լեռնակողմն։ Ընդ դաշտ ընթացեալ սրաթռիչ գնացիւք՝ անհետ լինէր. (Վրք. հց. ՟Ը. ՟Ի՟Ա։)

Ընդ քեզ վերանալ սրաթռիչ լուսափայլ ամպով. (Գանձ.։)

Սրաթռիչ մեղուօրէն եղեալ. (Կիռ. ման. առ գր. կթ.։)

Առաքեաց նաւակս հինգ սրաթռիչս զկնի նորա հասանել. (Ճ. ՟Զ.։)

Արագ եւ սրաթռիչ են առ ի խօսելն։ Բնութեամբ մարդ սիրող է բանի, եւ սրաթռիչ ի խօսս։ Աղօթքն զմարդ սրաթռիչ առնէ, եւ յերկինս առաջի աստուծոյ կացուցանէ. (Սարգ. յկ. ՟Դ. ՟Ը. եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)

Սրբամատոյց եւ սրաթռիչ որ առ աստուած աղօթիւք. (Դիոն. թղթ.։)

Սրատես եւ սրաթռիչ անքուն ակնն դիտաւորեաց ամենեցուն զփրկութիւն. (Պրոկղ. յոսկ.։)