hy    |   fr

Սրաթեւ

adj.

acute-winged.

cf. Սրաթռիչ.

adj.

Սո՛ւր թեւօք. երագաթեւ. սրաթռիչ. նրբաթեւ.

Երկայնաձիգ հեռի զաշտէսն արձակեալ որպէս ի թրիչս սրաթեւ հաւուց։ Անցեալ որպէս զարծուի սրաթեւ ընդ գետն. (Խոր. ՟Բ. 5. 47։)

Արծուի սրաթեւ սլացեալ. (Մագ. ՟Լ՟Ե։)

Մաքուր ամբիծ սրաթեւ աղաւնի։ Սրաթեւ արագնթաց աղաւնի. (Գանձ.։ Տաղ.։)

Խնդրուածք արդարոյն սրաթեւ լեալ՝ յերկինս հասանէ. (Շ. յկ. ՟Կ՟Ը։)

Անուանեցին զկէսն սրաթեւս, այսինքն զմեղու. (Վեցօր. ՟Ը։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անօսրաթեւ

Voir tout