Ստրջանամ, ացայ

չ.

κατανύσσομαι, εὑθυμέομαι compungor, aegre fero μετανοέω poenitet me πτυούμαι, διακείμαι consternor, haereo եւ այլն. (Արմատն է Ստերջ. եւ Զեղջ) Զղջանալ կսկծանօք սրտի յետոյ ուրեմն. զկծիլ ապաշաւանօք. մորմոքիլ. ընդ անձին ոգորիլ. ակնկորել. յետս կասիլ, խորշիլ. զղջալ, ցաւիլ, սիրտը էրիլ՝ խշխշալ, ետ քաշուիլ.

Ստրջացաւ աստուած, զի արար զմարդն։ Ստրջացաւ իսահակ։ Ստրջացաւ յերեսաց տեառն, կամ իմոց. (Ծն. ՟Զ. 7։ ՟Ի՟Բ. 38։ ՟Լ՟Դ. 7։ Ղեւտ. ՟Ժ. 4։ ՟Գ. Թագ. ՟Ի՟Ա. 27. 19։)

Ասորին՝ զածն զմտաւ, ստրաջացաւ ասէ. որպէս թէ ինք յինքն խորհուրդ ինչ կալաւ. (Կիւրղ. ծն.։)

Ստրջանալ աստուծոյ՝ ահագին զգուշութեան նշանակ է. (Ագաթ.։)

Ով ոք գայթագղեցաւ, եւ ոչ ստրջացաւ. (Նար. ՟Ի՟Թ։)

Ստրջացի՛ր գոնէ անագան ի չարեացդ։ Զայլ յանցաւորս գովէ, որք ստրջացան ի վերայ մեղացն. (Լմբ. համբ. եւ Լմբ. տնտես.։)

Ուսի՛ր որպէս վասն անհնարին մեղաց ստրջանալ (ի վերայ նախանձու), եւ ապաշխարել. եւ եթէ այնպէս ստրջանայցես, վաղվաղակի զերծանիցիս յախտէն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)

Փոքր ինչ ստրջայցեն (կամ ստրջանայցեն) յանձինս։ Ստրջացաւ իմն, այլ ոչ կատարելապէս գայր ի ճշմարտութիւնն. (Նանայ.։)

Լուեալ զմահ կնոջն՝ ստրջացաւ (այսինքն լուծաւ մորմոքելով). (Մամիկ.։)