adj.

ՍՏԱԿԱՐԾ ՍՏԱԿԱՐԾՈՂ. ψευδόδοξος falsa opinans. Ունօղ զսուտ կարծիս. կարծօղ ստութեամբ.

Կամի զայնոսիկ՝ որ երջանիկ համարին զայս միայն զհանդերձ մարմնովս կեանք, յանդիմանել ստակարծս. (Փիլ. լին. ՟Ա. 76։)

Եւ զի՞նչ օգուտ մեզ ի մարդկային ստակարծ խաբկանացն գործիցի. (Սարկ. քհ.։)

Ով ստակարծօղ. ո՛չ է միտք պատճառք եւ ոչ միոյ իրիք, այլ որ յառաջ քան զմիտսն է աստուած. (Փիլ. այլաբ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ստակարծող

Ստակարծութիւն, ութեան

Voir tout